Nowy Dom Zakonny
Niemalże od pierwszych chwil pobytu Sióstr w Świnica Warckich powstała myśl wzniesienia nowego klasztoru i powołania nowej gałęzi wspólnoty – wspólnoty kontemplacyjnej. Diecezja Włocławska przekazała Zgromadzeniu część ziemi parafialnej przy ul. Chopina, gdzie rozpoczęto budowę według projektu pana inżyniera Edwarda Warcaby z Zakopanego. Dnia 8 grudnia 2005 roku, w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, Siostry przeprowadziły się na nowe miejsce rozpoczynając nowy rozdział w życiu zgromadzenia, na służbie Miłosiernemu Jezusowi w Parafii urodzin i chrztu św. Faustyny.
W 101 rocznicę urodzin św. Siostry Faustyny, dnia 25 sierpnia 2006 roku, Ordynariusz Diecezji Włocławskiej Biskup Wiesław Mering, poświęcił ołtarz i kaplicę zakonną nowo wybudowanego klasztoru, co według przepisów prawa kościelnego oznacza, że cały dom zakonny, który wzniesiono dla ołtarza Pańskiego i sprawowania kultu Bożego – został poświęcony.
Siostry codziennie w Sanktuarium prowadzą Godzinę Miłosierdzia. Przybywającym Pielgrzymom głoszą prelekcje o Miłosierdziu Bożym i oprowadzają po domku Świętej na Głogowcu.
Z “Dzienniczka” św. Faustyny (Dz. 570):
“W pewnej chwili ujrzałam Pana Jezusa w szacie jasnej, było to w oranżerii. – Pisz to, co ci powiem:
Rozkoszą moją jest łączyć się z tobą, z wielkim pragnieniem czekam i tęsknię do tej chwili, w której sakramentalnie zamieszkam w klasztorze twoim. Duch mój spocznie w klasztorze tym, błogosławić będę szczególnie okolicy tej, gdzie klasztor ten będzie. Z miłości dla was oddale wszelkie kary, które sprawiedliwość Ojca słusznie wymierza…”
Dzieła Boże rodzą się w trudzie i cierpieniu, bo z Tajemnicy Krzyża czerpią swą siłę. Ukrzyżowany powołuje je do istnienia, dlatego naznaczone są Jego Męką. Zwracając się do swych duchowych córek, św. Siostra Faustyna napisała w “Dzienniczku”:
“O, jak wielka powinna być gorliwość każdej duszy w tym klasztorze żyjącej, jeśli Bóg pragnie z nami zamieszkać. Każda niech pamięta o tym, że jeśli my, dusze zakonne, nie przebłagamy Boga, to któż Go przebłaga? Każda niech płonie jako czysta ofiara miłości przed majestatem Bożym, ale aby była miłą Bogu, niech się ściśle jednoczy z Jezusem; z Nim, w Nim i przez Niego tylko możemy się podobać Bogu”
(Dz. 572).